Ο οδηγός Michelin είναι αναμφισβήτητα η «Βίβλος» της Γαστρονομίας και φυσικά η μεγαλύτερη πρόκληση για κάθε σεφ.
Ξεκίνησε γύρω στο 1900 από την ομώνυμη εταιρεία παραγωγής ελαστικών ως ένας τουριστικός οδηγός για τους Γάλλους αυτοκινητιστές, όμως με την πάροδο των χρόνων εξελίχθηκε στον κορυφαίο γαστρονομικό οδηγό, και φυσικά αποτελεί ύψιστη διάκριση για τα εστιατόρια που θα καταφέρουν να αποκτήσουν ένα, δύο ή και τρία αστέρια στη συλλογή τους.
Διάκριση ανάμεσα σε 1-2-3 αστέρια Michelin
Το 1926, ο οδηγός ξεκίνησε να απονέμει βραβεία ετησίως σε εστιατόρια fine dining, προσφέροντας αρχικά ένα αστέρι, ενώ πέντε χρόνια αργότερα καθιερώθηκε η κλίμακα ιεράρχησης από ένα έως τρία αστέρια:
- Το ένα αστέρι Michelin αντικατοπτρίζει την υψηλή ποιότητα των υλικών, τις διαφορετικές γεύσεις και τη σταθερά υψηλή τεχνική αρτιότητα των πιάτων.
- Τα δύο αστέρια Michelin δηλώνουν την δημιουργικότητα και την εξαιρετική μαγειρική του εκάστοτε σεφ, η οποία αποτυπώνεται στα πιάτα.
- Τα τρία αστέρια Michelin είναι η ύψιστη διάκριση και απονέμεται σε εκείνα τα εστιατόρια που προσφέρουν πιάτα-έργα τέχνης και προορίζονται να γίνουν κλασσικά, χαρίζοντας μία μοναδική γαστρονομική εμπειρία σε όσους τα γεύονται.
Ποιοι είναι οι επιθεωρητές των εστιατορίων και πώς γίνεται η αξιολόγηση;
Οι επιθεωρητές («inspectors») είναι άνθρωποι που έχουν εμπειρία και υψηλή κατάρτιση στο πεδίο της γαστρονομίας και της φιλοξενίας, και φυσικά υποβάλλονται σε διαρκή εκπαίδευση, ώστε να οξύνουν το γευστικό τους αισθητήριο και να είναι ακριβείς στις κρίσεις τους.
Ρόλος τους είναι να επισκέπτονται έναν μεγάλο αριθμό εστιατορίων (περίπου 30.000) ανά τον κόσμο, σύμφωνα με μία βάση δεδομένων που έχουν στην κατοχή τους, να γευματίζουν και να τα επαναξιολογήσουν, συντάσσοντας τις αναφορές τους για τη γευστική εμπειρία που αποκόμισαν. Βέβαια, δε σταματούν ποτέ να αναζητούν νέα «αστέρια» στα μέρη που επισκέπτονται.
Οι επιθεωρητές διατηρούν την ανωνυμία τους –ακόμα και ως προς τα ανώτατα στελέχη της Michelin ή και την ίδια την οικογένειά τους– ώστε να διατηρείται η αξιοπιστία του οδηγού. Κανείς δε γνωρίζει πότε επισκέπτονται τα εστιατόρια που αξιολογούν. Και φυσικά, καταβάλλουν πάντα το αντίτιμο για τα γεύματά τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι προτού ο οδηγός Michelin απονείμει ή αποσύρει τα αστέρια του από ένα εστιατόριο, στέλνει περισσότερους και διαφορετικούς επιθεωρητές, οι οποίοι ανταλλάσσουν τις εμπειρίες τους και λαμβάνουν τις αποφάσεις τους ομόφωνα.
Τα κριτήρια βράβευσης
Τα κριτήρια που ακολουθούν οι επιθεωρητές της Michelin για την απονομή των πολυπόθητων αστεριών είναι τα εξής πέντε, και αφορούν αποκλειστικά και μόνο τα πιάτα που σερβίρονται:
- Η ποιότητα των υλικών
- H αρμονία των γεύσεων
- Η τεχνική αρτιότητα στα πιάτα
- Η συνέπεια στο μενού διαχρονικά
- Η προσωπικότητα του σεφ, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στα πιάτα.
Μία σημαντική παρανόηση που υπάρχει σχετικά με τα βραβεία Michelin είναι ότι αφορούν κατά βάση εστιατόρια στην κατηγορία fine dining, κάτι που δεν ισχύει. Αυτό που αναζητούν οι επιθεωρητές είναι εξαιρετικό φαγητό, από όπου κι αν προέρχεται.
Η απόκτηση μίας θέσης στον οδηγό Michelin αποτελεί ύψιστη τιμή και ένα εξαιρετικό κίνητρο εξέλιξης. Δεν παύει όμως να προσθέτει επιπλέον άγχος και πίεση στα εστιατόρια και τους μάγειρες που βραβεύτηκαν –και πρέπει να διατηρήσουν τα αστέρια τους–, καθώς μία ενδεχόμενη απώλεια μπορεί να επιφέρει αρνητικές συνέπειες για το μέλλον ενός εστιατορίου.